 Venkelsalade met parmezaanse kaas en walnoten
Een lekkere salade is net als een geslaagde dag. Het heeft niet veel nodig. Deze salade at ik ooit in de mooiste Italiaanse dorpjes in Cinque Terre. Ik was er voor de tweede keer, die keer samen met mijn vriendin en onze dochters. Na een heerlijke dag zaten we met vijf vrouwen in een klein vol restaurantje waar foto’s aan de wand hingen uit andere tijden. Op deze foto’s stampten de jongemannen van het dorp de druivenoogst tot moes voor wijn, dat deden ze in hun blootje, tot grote hilariteit van de jonge dames. Een goede dag bestaat net als deze heerlijke salade maar uit een paar ingrediënten. Voor een heerlijke venkelsalade. Ik heb geen hoeveelheden erbij gezet, vind dat zelf een beetje uit en experimenteer lekker met de hoeveelheden. Wat heb je nodig: 1-2 venkelknollen Beetje parmezaanse kaas Citroensap Handvol walnoten Hoe maak je het. Was de venkel, snijd het hart eruit. Snij de venkel door de helft en daarna in zo dun mogelijke plakken. Lukt dat je niet, pak dan een kaasschaaf of rasp waarmee je dun kunt snijden. Haal de venkel uit elkaar en leg op een bord, besprenkel met citroensap. Breek de walnoten in wat kleinere stukken en strooi uit over de venkel. Raps er tenslotte wat Parmezaanse kaas over. Doe dit met een dunschiller of ook weer met een kaasschaaf zodat je wat dikkere stukken krijgt in plaats van de poederachtige kaasrasp wanner je de kaas raps met een gewone kaasrasp.
0 Comments
 Muhamarra
Nieuwe smaken prikkelen niet alleen onze zintuigen, maar ook onze fantasie en nieuwsgierigheid. Onlangs nam ik een bakje Muhamarra mee van de groothandel. Ik moet erbij zeggen dat het was afgeprijsd, anders had ik misschien nog steeds geen Muhamarra geproefd. Ik kende het niet en ik had net een ciabatta gebakken en smeerde er een flinke klodder van de onbekende rode dip op. En werkelijk, ik had zelden zoiets lekkers geproefd. Naarmate de middag vorderde werd de ciabatta steeds korter en de pot leger. Waaruit bleek dat ook de gezinsleden af en toe langs liepen en zich tegoed deden aan een stukje brood met dip. Toen het bakje tegen de avond leeg was toch maar eens gekeken wat het nou zo lekker maakte. Het was een ongewone combinatie aan ingrediënten, waar ik zelf nooit opgekomen zou zijn. Muhamarra komt oorspronkelijk uit Syrië, uit de stad Aleppo. Zet het eens op een feestje neer naast de standaard blokjes kaas. En dat brengt een andere plek op de wereld waar een hoop ellende is een beetje dichterbij. En misschien is dat wel datgene wat eten, koken en proeven zo leuk maakt. Iets wat ergens anders vandaan komt leren waarderen en onderdeel te maken van je eigen leefwereld. Maak het, het is heerlijk en ook nog eens zo klaar! Wat heb je nodig: 3 rode paprika’s 1 knoflookteentje 1 theelepel chilivlokken of 1 chilipeper 1 theelepel granaatappelsiroop 1 theelepel gemalen komijn 2 theelepels olijfolie sap van een halve citroen 50 gram walnoten Zout en peper Zo maakte ik het: Halveer de paprika’s en rooster ze onder een grill met de bolle kanten naar boven totdat ze zwart zijn. Haal ze uit de oven en doe, dek af met plasticfolie en laat ze afkoelen. Snipper de knoflook. Ontvel de paprika’s en haal de zaadlijsten eruit. Doe de paprika’s, samen met de granaatappelsiroop, knoflook, chilivlokken, komijn, olijfolie, citroensap en walnoten in een keukenmachine en maal alles fijn. Breng op smaak met zout en een klein beetje peper. |
AuteurEten, schrijven en onderweg zijn. Synoniemen voor ontdekken, verbinden en creativiteit. Archieven
April 2020
Categorieën |
RSS Feed