All Categories

Appeltaart met lemoncurd en eiwitschuim

30/3/2020

2 Comments

Je kunt in deze tijden eindelijk dat boek gaat gelezen, achterstallig tuinonderhoud gaan doen, een kast opruimen. Om alle verwarring het hoofd te bieden houden we ons vast aan ritmes, kleine taakjes die we moeten volbrengen en daar wil ik nog iets aan toe voegen. Voor mij geldt dat ik het nu heerlijk vindt om iets te maken, te schrijven, fotograferen, iets creatiefs te doen. Ontdek je creativiteit, er is amper afleiding, het nieuws check ik nog maar twee keer per dag. Dus alle tijd om in de keuken iets te maken.
Appeltaart heeft nog iets speciaals, de geur die optimistisch door het huis dwaalt. De smaak iets vertrouwds. Misschien wel troostend. Iedereen even blij en verrast doordat je een lekker stukje appeltaart voorzet. In dit recept is de lemoncurd verfrissend maar niet zuur, een knipoog naar de lente die eraan komt. Eiwitschuim lichtkrakend, zacht en fluffy. Kortom deze appeltaart gaat je opbeuren!

Voor de bodem:
300 gram zelfrijzendbakmeel
150 gram witte basterdsuiker
200 gram boter
snufje zout
1 ei

Voor de vulling:
- 1 eetlepel paneermeel
- mijn recept voor lemoncurd
- 5 tot 6 appels

Voor het eiwitschuim:
3 eiwitten
150 gram suiker

Maak het deeg door alle ingrediënten voor het deeg in de keukenmachine te doen. Draai totdat een bal ontstaat. Kneed het deeg nog even met de hand en leg een half uur te rusten in de koelkast. Vet een springvorm in met boter. Druk hierin het deeg, je kunt de deeglap uitrollen en in de vorm doen of met je hand uit elkaar duwen in de vorm zodat de bodem en randen bedekt zijn. Bestrooi de bodem met paneermeel. Meng de appels met de lemoncurd. Schep het appelmengsel op het deeg. Bak de taart ongeveer 80 minuten in een oven van 160*C. Haal de taart uit de oven, klop de eiwitten met de suiker stijf, totdat de schuim als pieken even rechtop blijven staan. Verdeel het eiwitschuim over de appeltaart. Zet in de oven en bak nog 10 minuten. Haal de taart uit de oven en brandt met een gasbrander het eiwitschuim lichtbruin.

2 Comments

Lemoncurd (koken in Coronatijd)

30/3/2020

0 Comments

En dan is het Coronatijd. De kookstudio ligt stil, workshops afgezegd. Gelukkig ga ik door. Ik heb een klein beetje behoefte aan troostvoer. En misschien is niks geruststellender dan een beetje roeren in een pannetje lemoncurd.
De kookstudio blijkt bij de Kamer van Koophandel geregistreerd te staan als hobbyclub. Ik begrijp ook niet hoe dat kan, maar ooit en dat is ruim twaalf jaar gelden, heb ik niet op zitten letten. De SBI-code, toen was er geen voor kookstudio’s, leek onbelangrijk. Nu is zomaar belangrijk en de enige kans op een tegemoetkoming voor verloren omzet en doorlopende kosten. Maar ach, het is maar financieel gezeur. Ik ben gezond, hoef enkel de tijd maar te vullen.
Ik keerde in Coronatijd terug uit Spanje met een zak biologische citroenen van mijn Spaanse buurman. Die citroenen moeten op, ik heb al vijf liter limoncello staan, de zomer nog ver weg. Dus moet ik andere gerechten verzinnen met citroenen. Koken brengt me nog iets moois, vooral als je er de tijd voor hebt, het kan me echt gelukkig maken en misschien heb ik daar nu wel het meeste behoefte aan. Elke dag een klein beetje een gevoel van geluk.
Deze lemoncurd heb ik gebruikt bij een appeltaart. Als ik ergens rustig en blij van wordt is het roeren in een pannetje , je spatel die met een soepele beweging door de romige substantie glijdt. Ik word rustig, de wereld voor even niet groter dan het kleine pannetje op mijn fornuis.

40 gram roomboter
rasp en sap van 1 citroen
2 eieren
125 gram suiker

Smelt de boter in een pannetje. Rasp de citroen, alleen het geel, het witte smaakt bitter. Pers de citroen uit. Doe alles van de citroen met de suiker bij de boter. Splits twee eieren, neem het geel en bewaar het wit als je de appeltaart wilt gaan maken die ik gemaakt heb. Voeg een beetje van de gesmolten boter bij het eigeel, roer even door en doe het eigeel bij de botersubstantie.
Het moment van roeren begint nu, roer op zacht vuur, totdat de lemoncurd gaat binden, langzaam wordt de lemoncurd iets dikker, als yoghurt ongeveer. En geniet er even van.
Giet hem in een bakje of glazen pot, hij stijft nog wat op. De lemoncurd is ruim een week houdbaar in de koelkast.

0 Comments

Snel de zomer op tafel bij de borrel

21/8/2019

0 Comments

Zet de zomer op tafel met deze heerlijke bruschetta's met tomaat. Zoete tomaatjes op een geroosterd stokbroodje met wat olijfolie en basilicum, een heerlijke begeleider bij een zomerse borrel of barbecue.

Wat heb je nodig:
- kleine kerstomaatjes in vieren gesneden
- 1-2 tenen knoflook gekneusd
- olijfolie
- gescheurde blaadjes basilicum, ca. 10
- zout en versgemalen peper naar smaak

Hoe maak je het:
Schep alle ingredriënten in een kom, laat deze 30 minuten marineren. Breng op smaak met peper en zout.
Rooster ondertussen de stokbroodjes lichtbruin en schep hierop het tomatenmengsel.

0 Comments

Pistache amandelcake

6/7/2019

0 Comments

Pistache-amandelcake

Deze noten-amandelcake at ik voor het eerst in Spanje waar we in een heel klein bakkerijtje allerlei baklava achtige hartigheden kochten. Toch heb ik een paar maal moeten zoeken naar de juiste ingrediënten omdat ik een grove cake wilde maken. Je maakt deze cake in een handomdraai, je kunt hem extra zoet maken door hem te begieten met een suikerstroop, maar kunt dat ook achterwege laten. Lekker als dessert of tussendoortje.
Wat heb je nodig:
175 gram zachte boter
125 gram rietsuiker
4 eieren
100 gram grove polentameel
2 th bakpoeder
100 gram gemalen amandelen
sap van een ½ citroen
2 eetlepels honing
Hoe maak je het:
Vet een springvorm in met boter. Verwarm de oven voor op 180°C.
Hak de pistachenootjes fijn. Doe de boter, suiker, eieren, gemalen amandelmeel, polentameel en bakpoeder in een kom en mix alles met de mixer goed doorelkaar.
Schep het mengsel in de vorm en bak in 40 minuten goudbruin.
Roer de citroensap en honing doorelkaar en bestrijk hiermee de bovenkant als de cake nog warm is.
Je kunt ook een suikersiroop maken van 100 gram suiker en 75 ml water, honing en citroensap. Doe alles in een pannetje en verwarm totdat de suiker is opgelost. Haal de cake uit de vorm zodat hij los is. Doe de cake er weer terug in en begiet met de suikerstroop.
Bestrooi de cake met nog wat gehakte pistachenootjes.

0 Comments

Pavlova met gegrilde perziken

2/7/2019

0 Comments

Het is veel simpeler dan het lijkt en je hebt dan ook werkelijk een heerlijk dessert om een zomerse barbecue mee af te sluiten. Ik haalde de basis van dit recept uit de foodies en heb wat stapjes achterwege gelaten, soms moet het niet te lang duren en qua smaak maakt het niet veel uit. De taart ging na de barbecue helemaal op.

Wat heb je nodig:
5 perziken van de pit ontdaan en in partjes gesneden
100 ml witte wijn of medium sherry
50 ml sherry of moscato azijn
50 gram witte basterdsuiker

Voor de pavlova:
7 eiwitten
350 gram basterdsuiker
1 tl maïzena
1 tl wittewijnazijn

500 ml slagroom lobbig geklopt en een beetje op smaak gebracht met wat suiker
of
250 g mascarpone mengen met 350 ml slagroom en wat suiker.
munt

Hoe maak je het:
Doe de witte wijn of sherry, azijn en basterdsuiker in een pan en breng aan de kook. Voeg de perzikschijfjes toe als de suiker is opgelost. Kook 1 minuut. Laat dan afkoelen en marineren.
Klop de eiwitten in een vetvrije kom stijf met een mixer of keukenmachine. Klop op het laatst de maïzena en wijnazijn er doorheen. De laatste zorgt ervoor dat de pavlova zacht van binnen is, in tegenstelling tot meringue. Klop tot stijve glanzende pieken.
Doe op een bakplaat een stuk bakpapier, stort hierop het eiwitmengsel en smeer uit tot een ronde taart van ongeveer 28 cm doorsneden. Zorg dat er ongeveer een 3 centimeter brede rand aan zit en het middengedeelte wat dieper lig. Zet de pavlova in een oven van 140°C. Bak ongeveer anderhalf uur, zet dan de oven uit en laat de pavlova nog een uur afkoelen.
Laat ondertussen de perziken uitlekken in een zeef, vang het vocht op en grill de perzikschijfjes in een grillpan aan beide kanten lichtbruin.
Verhit het opgevangen sap en laat lichtjes inkoken tot een stroop.
Maak de geklopte slagroom of de slagroom met mascerpone. Strijk hiermee de afgekoelde pavlova in. Leg de perzikschijfjes op de taart. Giet er wat van de stroop over en garneer met wat blaadjes munt.

0 Comments

Witloftaart met geitenkaas en walnoten

8/6/2019

0 Comments

Ik houd van het concept hartige taart. Zodra de taart in de oven staat breekt de tijd aan dat je even iets anders kunt doen, zonder dat je bang hoeft te zijn dat de taart aanbrandt, je moet natuurlijk niet een lang weekend weggaan. Mocht er wat over zijn dan is een hartige taart vaak makkelijk op te warmen en lekker als lunch de volgende dag. Wij hadden meerdere stukjes over, dat zegt genoeg hoe de taart, bij de enige puber die op dat moment thuis was, in de smaak is gevallen. Het werd een tweede avondmaaltijd. En toen was er nog steeds taart over.
Ik raad je aan voor je hartige taarten voor de bodem een standaardrecept te nemen, zodat je het vaker maakt en het recept meer eigen wordt. Geloof me, dan is je taartbodem in 5 minuutjes klaar. Gebruik liever geen bladerdeeg, dat wordt vochtig en slap als je daar een vulling over heen gooit. Je kunt dit tegengaan door het bladerdeeg van tevoren te bakken maar dan ga je het vaak nog niet tegen.

Deegbodem hartige taart

310 gram bloem
1 tl zout
225 gram koude boter in kleine stukjes
2 el koud water

Doe de bloem, boter en zout in de keukenmachine, pulseer 40x. Voeg dan beetje bij beetje het water toe. Pulseer nog een paar keer. Het deeg is nu een geheel. Laat het 30 minuten rusten.
Duw het dan in een ingevette vorm, dit kun je gewoon met je handen doen. Je kunt het deeg ook uitrollen tot een lap en dan in de vorm leggen, gebruik even de deegroller, drapeer een gedeelte van de lap erover heen om te voorkomen dat hij in stukken uit elkaar valt.
Prik wat gaatjes met een vork in de bodem en zet deze ondertussen 15 tot 20 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C, maak dan de vulling klaar.

Voor de vulling:

gehalveerde witlofstronken, zoveel om de bodem van je schaal mee te bedekken
150 g crème fraiche
1 ei
180 g geitenkaas
een handvol walnoten
1 schepje suiker
boter om in te bakken
zout en peper

Snijd de witlofstronken doormidden en bak ze met de platte kant ongeveer 15 minuten in een pan met boter totdat ze zacht en goudgeel zijn. Draai ze om, bestrooi ze met een klein beetje suiker en bak nog 5 minuten.
Meng de crème fraîche met het ei, voeg een beetje zout en peper toe. Leg de witlofstronken op de bodem met de snijkant naar boven. Begiet de tussenruimte met het eimengsel. Verkruimel de geitenkaas erover en bestrooi met de walnoten.
Bak de taart in ongeveer 20 tot 25 minuten gaar.

Ik was alleen met mijn dochter, we eten graag buiten en zaten in de laatste stralen van een zachte avondzon.
‘Wat is dit?’
‘Witloftaart.’
‘Ik houd niet van bitter.’
‘Dat weet ik, maar je smaakt verandert elke zeven weken,’ zei, inmiddels geloof ik dat zelf niet meer, althans niet voor pubers. Zij hebben waarschijnlijk hele speciale smaakpapillen, zoals een kat een hele speciale tong heeft waarmee hij zich kan wassen, waar alleen de MacDonalds, Kentucky Fried Chicken of de nieuwste hit van de Snollebollekes de reactie “lekker” kunnen ontlokken.
Ook dit gerecht vond ik de tweede dag lekkerder dan de eerste. Serveer er een salade bij, anders is het misschien wel wat veel witlof.

Gezond: *
Lekker: *
Gemak: **

0 Comments

Rollade van crêpes gevuld met een mengsel van knapperige groenten

3/6/2019

0 Comments

Dit gerecht komt bij iemand van de fotoclub waar ik bij ben, wat ook een beetje een eetclub is en soms alleen maar een eetclub is, en komt uit het kookboek Veggeterean.
Je maakt dunne flensjes die je stapelt met daartussen steeds een laagje vulling bestaande uit groente vermengd met ricotta. Klinkt allemaal makkelijk en dat is het ook.
Echter de eerste flensjes bakten steeds vast aan mijn gietijzeren pan omdat zoonlief een poging had gedaan om de vulling voor een burrito te transformeren in zwarte kool. Daarvan beweert hij dat het heerlijk is. Op eetgebied heb ik bij hem de komende tijd een hoop werk te verrichten. Ik heb eens gelezen dat je smaak elke zeven weken verandert. Dat geeft me hoop.
Gietijzeren pannen zijn normaliter ideaal, echte anti-aanbakpannen en ook nog eens gezond doordat je niet de teflon bodem door je gerechten roert en gaan bovendien een leven lang mee.
Je creëert deze anti-aanbaklaag door er de eerste keer aardappelschillen in te koken óf de gebruiksaanwijzing van de pan te volgen. Vervolgens mag je de pan nooit en te nimmer afwassen met afwasmiddel, spoel hem alleen uit met heet water.
Als je er echt koolstof in hebt gemaakt, dan zit er niks anders op de aangekoekte resten er uit te bikken en er een beetje soda in te koken. Laat er dan een laagje olie in heet worden, gooi dit weg en smeer de pan in met een beetje olie en je kunt hem weer gebruiken.

Ik maakte dit gerecht een dag van tevoren, wat prima gaat.

Het recept uit het boek Vegetarean van Alberto Musacchio en Malu Simões

Wat heb je nodig:

Crêpes
150 gram bloem
250 ml melk
3 eieren
1 eetlepel gesmolten boter
zout en versgemalen zwarte peper

Vulling:

3 tenen knoflook
3 eetlepels gehakte ui
3 blaadjes munt
2 blaadjes salie
1 eetlepel peterselie gehakt
2 eetlepels boter
2 eetlepels olijfolie
700 gram gemengde groenten (courgette, wortel en kool in julienne gesneden)
zout en versgemalen peper
2 eidooiers
6 zongedroogde tomaten op olie in stukjes gehakt
350 gram ricotta
nootmuskaat

En:

boter om schaal in te vetten
½ eetlepel broodkruim of paneermeel vermengd met 1 eetlepel geraspte Parmezaanse kaas
3 eetlepels gesmolten boter

Begin met het maken van een glas beslag voor de flensjes -dat is niet makkelijk, maar het helpt als je van binnenuit begint te roeren en dan steeds meer van de buitenkant meeneemt-. Doe daarvoor de bloem in een kom met zout en peper, klop de melk, eieren en gesmolten boter in een ander kom. Voeg het melkmengsel aan de bloem toe en laat 30 minuten rusten. Snijd ondertussen de groente in julienne -dunne reepjes- of doe de groenten in een keukenmachine die dit kan.
Bak een stapel dunne flensjes, je hebt 3 flensjes voor een rol nodig. Als je flensjes overhebt kun je de pubers vast een tussendoortje geven, misschien brengt het ze al in een betere stemming voor het avondeten.
Maak dan het groentemengsel door olie en boter te verhitte hierin de hele knoflook, salie, munt, peterselie en uien te verhitten totdat de uien glazig zijn. Voeg de rest van de groenten toe en schap af en toe om. Haal de knoflook, salie en muntblaadjes eruit. Laat alles afkoelen. Roer de eidooiers met de gedroogde tomaat, parmezaanse kaas, ricotta en een beetje nootmuskaat erdoor heen. Proef en voeg nog eventueel zout en peper toe.
Leg op je werkblad een flensje, bestrijk met ongeveer 2 eetlepels van de groentevulling, leg er een volgend flensje boven op en bestrijk weer met de groentevulling. Herhaal dit met een derde flensje. Rol dan de flensjes op tot een grote rol en snijd in stukken van ongeveer 2,5 centimeter. Leg deze met de platte kant in een beboterde ovenschaal. Bestrooi met de paneermeel en begiet met de gesmolten boter. Bak de rollades 15 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C.

We aten met zijn drieën buiten, zoonlief was er niet bij. Maar dit gerecht is met drie stemmen aangenomen in het nieuwe gerechten repertoire. Yes!
Tijd: **
Gezond: **
Smaak: ***

0 Comments

Pasta met makreel

1/6/2019

0 Comments

Het voldeed aan de eis snel klaar. Van recepten moet je vermelden waar ze vandaan komen, iets met copyright. Maar ik verbouwde zoveel aan dit recept dat ik me afvraag in hoeverre geldt dit?
Het recept komt uit het kooktijdschrift Delicious. En zo maak je het:

Je hebt nodig:
250 gram grote pasta (die was in onze supermarkt natuurlijk niet te krijgen dus pakte ik een zak met penne uit de voorraadkast)
roosjes van 1 stronk broccoli
2 fijngesneden rode uien
2 tenen geperste knoflook (bij gebrek aan een pers vijzelde ik 4 tenen knoflook)
1 el tomatenpuree (ik gebruikte het hele blikje)
200 ml rode wijn (waarschijnlijk gebruikte ik iets meer)
2 blikken tomaten of tomatenblokjes in blik
1 bosje fijngesneden basilicum (ik scheurde de basilicum)
240 gram gepeperde makreel filet
100 ml crème fraîche
50 gram geraspte belegen cheddar (heeft onze ah niet, dus werd het gewone geraspte kaas)

Zo maak je het:
Kook de pasta gaar en gooi daar op het laatst de broccoliroosjes. Giet af en laat uitlekken. Verhit scheutje olie in een pan, voeg hier de rode ui en de knoflook aan toe. Bak even, voeg de tomatenpuree toe. Roer. Voeg dan de rode wijn toe en laat even inkoken. Voeg dan de tomatenblokjes toe en de helft van de basilicum. Laat 10 minuten zachtjes koken, voeg zout en peper toe. Ontvel de makreel en scheur in stukken en voeg aan de tomatenprut toe. Roer de broccoliroosjes erdoorheen en de rest van de basilicum. Schep de crème fraîche door de saus. Doe alles in een ovenschaal, bestrooi met geraspte kaas en verwarm in ongeveer 20 minuten in een voorverwarmde oven van ongeveer 200°C.

‘Het eerste nieuwe gerecht’, zei ik triomfantelijk toen ik de ovenschaal in het midden van de tafel neerzette. ‘Ik hou niet van eenpansmaaltijden’, zei zoonlief. Ondertussen schepte ik ruim op.
‘Wat is dit?’
‘Proef maar.’
‘Zit er vis in?’
‘Waar is het vlees’, vroeg de ander. Ik stak een hap in mijn mond. ‘O heerlijk’, zei ik overdreven. De pubers prikten lusteloos met een vork in de stukjes penne op hun bord.
‘Er is veel te veel vocht, dat moet je eruit scheppen.’ Als antwoord schepte ik nog een keer op. Misschien wilde ik wel te graag dat er eens iets anders op tafel kwam te staan waardoor ik het gerecht niet helemaal goed kon beoordelen. Misschien is het als maker van iets nieuws lastig kritiek te accepteren. Ik zei dat ik het heerlijk vond.
Er was zo weinig van gegeten dat Henri en ik er een dag later nog een keer van konden eten. Het was toen veel lekkerder, ik raad je aan dit gerecht een dag van tevoren te maken. ‘Hooguit twee keer per jaar’, was zijn oordeel. Ik kon niet anders dan me daar bij aansluiten.

Tijd: ***
Gezond: *
Smaak: *

0 Comments

Koken voor pubers (0)

1/6/2019

1 Comment

Wat eten we vandaag? Een eenvoudige vraag die bij ons thuis dagelijks voorbij komt maar steeds moeilijker te beantwoorden is.
Wat is het geval. Wat de een lust, eet de ander niet. Koken zou eigenlijk een ontspannend moment aan het einde van de dag moeten zijn waar je vooral plezier in hebt. Bij mij is koken zou uitgegroeid tot een onbevredigende huishoudelijke activiteit. En dat wil ik veranderen.
Ik dacht dat ik mijn kinderen qua smaak goed opgevoed had, zo aten ze mosselen toen ze een jaar of drie waren, aten op feestjes de schaaltjes met olijven leeg en lieten zich haring en buitenlandse gerechten goed smaken. Lustten ze iets niet dan was het eerstvolgende moment waarop ze hun magen weer konden vullen bij het ontbijt. Ze gingen naar school met fruit en soms een koekje, frisdrank en chips in het weekend, we dekten altijd de tafel en samen eten was een gezellig moment aan het einde van de dag. Ik had nooit gedacht dat ik een moeder zou worden die voor de dagelijkse maaltijd zes pannen op het fornuis zou hebben staan, een gerecht voor de een maakte, een ander gerecht voor de ander en in zulke hoeveelheden dat ze er twee dagen van konden eten. Het was wel zo.
Zoon- en dochterlief hebben inmiddels de puberende leeftijd bereikt, eten het liefst bij Mac Donalds of frikandelbroodjes van de Jumbo.
Ik moet bekennen dat ik ook zeker mijn steentje bijdraag aan de rebus van ons dagelijkse menu. Ik eet het liefst geen vlees en zoveel mogelijk groente en koken mag vooral niet te veel tijd kosten. Ik was het dus zat. Toen ik een paar avonden geleden de boontjes op tafel zette, naast een pan met pasta, de pastasaus, een slavink en pannetje wokgroenten, was ik er klaar mee.
‘Weten jullie dat koken voor jullie echt niks meer aan is?’
'Hoezo niet?’, was het tegelijk.‘
'Jullie lusten niks meer.’
‘Dat is niet waar.’
‘Nou,noemen jullie ieder eens zeven gerechten die de ander ook lust.’
‘Ehm, boontjes en burrito’s,’ zei zoonlief.
‘Dat lust je zus niet.’
‘O ja en rode kool met aardappels.’
‘Gatver, rode kool.’
‘Nou, noem jij eens zeven gerechten op.’
‘Pasta, lasagne, krieltjes, noedels,’ zei ze waarna ze haar ogen naar de lamp boven de tafel richtte. Het was even stil. ‘En zalm.’
‘Krieltjes zijn niet echt een gerecht, daar moet je dan nog vlees en groente bij verzinnen,’ kwam het commentaar gelijktijdig uit twee monden.
Dochterlief kwam in totaal op vijf gerechten die zoonlief niet lustte. Zoonlief op twee, die de dochter niet konden bekoren. We zijn aangekomen bij een dilemma, geen enkele avondmaaltijd verloopt naar tevredenheid van iedereen. Ze grinnikten. Ook in hun ogen was het wat magerjtjes.
‘Ik heb het volgende bedacht,’ zei ik. Ik ga de komende weken vijftig nieuwe gerechten koken, zoek er ieder maar vijfentwintig uit . De bedoeling is dat we dan in ieder geval een lijstje met veertien dingen vinden die we allemaal lusten. Als jullie vier dagen achterelkaar hetzelfde lekker vinden, dan maak ik een lekker dessert.’
‘Ga jij toch niet doen.’
'Dat zullen jullie nog wel eens zien, dacht ik. Misschien wel een laatste opvoedkundige poging deze pubers bij te brengen hoe te eten. Ik hoop dat ik het volhoud en het plezier in het koken van een dagelijkse maaltijd terugvind, die ook nog eens een beetje gezond en snel klaar is. Ik moest er even om glimlachen. We zullen zien.

1 Comment

Bruine red-velvetcake

23/5/2019

1 Comment

Af en toe had ik hem al gesignaleerd op een menukaart, maar nog nooit geproefd, de red-velvetcake.
Het was onze 19-jarige trouwdag, die we overigens nooit vieren omdat we we niet meer geloven in de belofte een heel leven samen te zijn wat overigens tot nog toe wonderwel goed lukt en zeker het bakken van mijn eerste fluweelrode taart. Ik had het idee dat een red-velvet cake van rode bieten werd gemaakt maar ik kwam toch erg veel recepten tegen met de ongezonde rode kleurstof. Ik wilde juist een beetje een gezonde red-velvetcake maken.
Jammergenoeg mislukte mijn eerste versie door ongeduld te mengen met een te grote en verkeerde vorm voor de hoeveelheid beslag.
Tijdens mijn te vroege stortpoging kwam de helft van de cake er in gedeeltes uit en de andere helft bleef aan de bodem plakken. Van schrik stopte ik wat eruit viel snel terug waardoor het in nog meer kruimels uiteen viel. Teleurgesteld keek ik naar de berg bruine red-velvetkruimels gemaakt en hoopte niet dat het een teken zijn voor ons huwelijk voor de komende 19 jaar. De smaak was heerlijk en de kleur verre van rood. De tweede poging werd een succes. De taart is heerlijk en als je een taart met weinig tot geen suiker wilt eten, dan komt deze zeker in aanmerking. Alleen de kleur, rood is ook bij de tweede poging niet geworden.

Wat heb je nodig:

4 rijpe bananen
200 gram amandelmeel
65 gram haverzemelen
2 gekookte rode bieten
1 handvol blauwe bessen (hoeft niet persé)
2 eetlepels cacaopoeder
2 eetlepels honing
3 eetlepels sterke koffie

Voor de topping:

2 pakjes monchou (200 gram)
100 gram roomboter
sap van 1 citroen
75 gram poedersuiker

Hoe maak je het:
Verwarm de oven voor op 180º C.
Doe de gekookte rode bieten, met de bananen en eieren in een keukenmachine en pureer tot een gladde puree. Doe in een kom de amandelmeel, haverzemelen, bakpoeder, cacaopoeder en meng goed doorelkaar. Meng het rodebietenmengsel aan het bloemmengsel toe en voeg koffie en honing toe. Doe het beslag in een goed ingevette taartvorm, het mengsel rijst verder niet, dus je mag dit best tot de rand toe afvullen en gaar in 45 minuten in de oven.
Check of de cake gaar is voordat je het uit de oven haalt.
Maak ondertussen de topping door de monchou, citroensap, boter en poedersuiker in een keukenmachine te mengen.
Wanneer de taart is afgekoeld kun je deze halveren, smeer de onderste helft in met de helft van de topping. Zet de bovenste laag op de onderste laag en bestrijk deze ook met de topping.

1 Comment

<<Previous

Forward>>

Recepten

Appeltaart met lemoncurd en eiwitschuim

Lemoncurd (koken in Coronatijd)

Snel de zomer op tafel bij de borrel

Pistache amandelcake

Pavlova met gegrilde perziken

Witloftaart met geitenkaas en walnoten

Rollade van crêpes gevuld met een mengsel van knapperige groenten

Pasta met makreel

Koken voor pubers (0)

Bruine red-velvetcake

Auteur

Archieven

Categorieën

Koken bij mijn tante
wirdumerweg 1
9919 HA Loppersum
[email protected]

Recepten

Auteur

Archieven

Categorieën

Koken bij mijn tantewirdumerweg 19919 HA Loppersum[email protected]

Koken bij mijn tante
wirdumerweg 1
9919 HA Loppersum
[email protected]